NASIL 21.YY

Sevgili günlük, bu gün sana yazmak istedim. Neden mi? Nedeni, seyrediyorum, son 21. yy öyle kötü ve yaşamı karartan, bazen de umutları tüketen biçimde geldi ki hayatımıza. Bizlere yaşattığı kötü günleri ve acıları sayamaz oldum. Hal bu ki şu kısacık ömrümüzde yaşam güzellikler ile geçse ne kadar güzel olurdu. Ama bir türlü olmadı olmuyor da bu sistemde olacağı da yok.

Orta çağ karanlığından 21.yy gelmiş dünya bu felsefesi ve görüntüsü ile yeniden o günlere mi dönmeyi arzuluyor. Derebeyliklerin, onların emrinde ki kölelerin olmasını mı istiyorlar. Anlaşılan ve var olan görüntü de onu yansıtıyor. İnsanlığın bir birine duyduğu saygı ve sevgiyi de kaldırdılar. İnsanı insana kırdırmayı, kardeş kavgası çıkarmaya ellerinden gelen gayreti gösteriyor. Çünkü biz bu oyunları geçmişte de gördüğümüzden hemen tanıyıp anlıyoruz. 20. YY sonlarına doğru bu tür olayları çıkarmışlar, belirli yerlerde insanları ayrıştırıp kan döktüklerine hem tanık hem de o olayların mağduru olmuşuz. Olmaya da devam ediyoruz.

Özellikle bütün dinlerin ve onların peygamberlerinin doğduğu Arap yarım adasında sular durulmak bilmiyor. Her bir bölgesinde savaşlar oluyor. Kadınlar, yaşlılar, çocuklar yani kısacası insanlık ölüyor. Buna da kimse dur demiyor. Çünkü bu dökülen kanlardan medet uman, çıkar sağlayan emperyalist güçler var. Bu emperyalist oyunlara her zaman her an alet olmuş bir İslam dünyası var. İslam ülkeleri bu ortaçağ karanlığından kurtulmadığı sürece bu tür oyunlardan da kurtulacağı imkânsız gibi görünüyor.

Kısacası görünüyor diyorum çünkü günümüzde hala geriye dönüş için çalışan yoz kafalar çoğalmakta, çoğalırken de halkın arasına nifak tohumları ekmeye devam ediyorlar. Dikenli dilleri ile barışı ve huzuru bozmaya, kavga ortamı yaratmaya çaba harcıyorlar. Çünkü varlıklarını bu ortamlardan sürdürmeye çalışıyorlar. O nedenle sükûneti, dostluğu ve barışı hiç sevmiyorlar, sevmediler de, geçmişte de böyleydi şimdi de böyle!

Bugüne kadar çok sesliliği sevmediler. Bütün toplumun kendileri gibi düşünmesini ve hareket etmesini istediler. Hiçbir vatandaşın aykırı düşüncesine tahammül edemediler. 21 yüzyılda böylesine düşünceler tedirgin ediciydi, toplumu ayrıştırıcı, kutuplaştırıcı ortamlara çekmekteydi. Yani bunlardaki kafa Orta çağda dolaşıyordu. Bir yarasa kuşu misali karanlıktan kurtulmak istemiyorlardı. Aydınlık gözlerini kör ediyordu. Onun için Orta çağın karanlığı beyinlerini esir almıştı.

Kısacası bunlar Cumhuriyeti de sevmediler ve hep düşman oldular. Düşman olmaları hilafetin yıkılıp cumhuriyetin kurulmasına ve onun kazanımlarına. Orta çağ karanlığını o kadar çok sevmişlerdi ki cumhuriyetin yarattığı aydınlığı içlerine sindiremiyorlardı. Her fırsatta geriye dönüş için kargaşa çıkarıyorlar, ortamı gererek huzursuzluk yaratıyorlardı.

Cumhuriyetin kazanımlarından harf devrimine de düşman oldular. Çünkü Arapçaya âşık olmuşlardı.

Arapçanın kalkıp yerine Latin alfabesini kullanmamıza bu yobaz kafalar bir türlü alışamamıştı. Sadece harf devrimi mi, şapka devrimini de kabullenemediler, çünkü çağdaşlığı kabul edemiyorlardı.

Çağdaşlığa ve gelişmişliğe de karşıydılar ve her fırsatta da karşı çıktılar. Bununla da kalmadılar utanmadan sıkılmadan 21. yüzyılda kadın haklarına da karşıydılar. Kadınlarımızı 2 sınıf vatandaş görüyorlardı. Çeşitli haklardan mahrum bırakmaya çalışıyorlar, sokaklarda canlarına kıyıyorlardı. Her fırsatta kurşunluyorlar, bıçaklıyorlar, öldürüyorlardı.

Son 22 yılda bu gericilik, yobazlık yani Ortaca kafası daha da çoğaldı. 22 yılda ülkeyi 100 yıl geriye götürdüler. Akıllarında hep Osmanlı’ya geri dönmek, padişahlığı, halifeliği, ümmetçiliği, beraberinde kulluğu getirmek istiyorlardı. İşte Cumhuriyet’e düşmanlıkları da bundandı. O nedenle milli eğitim ’de müfredata Osmanlıca dersini de koydular.

Kısacası milletler uzaya giderken bizler hep bilim de teknik de geriye gittik. Bu sayede sanayimizde ilerleyemedi, yani teknolojilere uzak kaldık. Bunların dışında en önemlisi insanlığı da uzak kaldık.

 15.08.2022

Aktoprak

Yorumlar